lunedì 26 marzo 2007

I FIOR


Son restàa mal, de brutt,
nel vedè tanta salud,
scarligà via, pian pian,
dai sò bèj man.

Quand lée l'ha cominciàa
a vègh el mal,
l' è staa 'me 'na sassàda
in Paradis.

Regordi:
la cantava,
compagn d'on usellìn...
ma, quand lée la rideva,
savevi el sò destin....

e m'è toccàa tasè,
ma mì vedevi,
che la quattàva on mal,
che la perdevi.

E s'eri pién d' amor,
quand mì gh' hoo portàa i fior,
che hinn scarligàa, piàn piàn,
dai sò bèj man.

Regordi: la cantava,
compagn d'on usellìn,
ma quand lée la rideva,
savévi el sò destin...

E quand la m' ha guardàa,
de colp, la m' ha capìi.
E mì, primma de lée,
me son sentìi morì.


Claudio Grossi.

Presentata all' Arca Canora.
Radio Meneghina.
Organizzatore Nino Rossi.
Tra le mie canzoni in milanese, questa era la preferita da Nino Rossi.

Nessun commento:

Pivano

Pivano