sabato 24 marzo 2007

EL FOULARD DE SEDA


Gh' avevi la morosa, e quand che l' hoo lassàda,
gh' hoo regalàa on bell foulard de séda.
Gh' hoo dìi de 'spettàmm, che ritornavi,
e quand che s'eri a post, mì la sposavi.

E la gh' aveva sù on bèll foulard de séda,
la camisètta tutta ricamada,
la me piaseva perchè l'era educada,
la sorideva, quand ghe parlavi mì.

Son andaa via, e l'hoo pùu incontrada,
la me scriveva che la stava ben...
mì me diséven che l'era on poo cambiada...
che l'era pùu come quand ghe s'eri mì.

E la gh' aveva sù on bèll foulard de séda,
la camisètta tutta ricamada,
la me piaseva perchè l'era educada,
la sorideva, quand ghe parlavi mì.

Adèss me scriven che l'è in mèzz a ona strada,
che l'è, dì e nott, taccada al marciapé.
Ghe credi no. Perchè l'era educada...
L' avrà trovàa, de cèrt, on quaj mesté.

E la gh'aveva sù on bèll foulard de séda,
la camisètta tutta ricamada,
la me piaseva perchè l'era educada,
la sorideva, quand ghe parlavi mì.

L' hoo vista l' alter dì : l' era settada
su ona banchètta in mèzz ai giardinètt,
coj gamb accavallàa, tutta impiastràda
de rìmmel, de ceron e de rossètt...

Ma la gh'aveva sù el mè foulard de séda,
la camisètta tutta ricamàda,
la me piaseva perchè l'era educàda,
la sorideva, quand ghe parlavi mì.

L' hann trovàda in del Navili, la mattina,
senza borsètta e senza i sò danée...
pénsen che l' hann coppàda, per rapina,
intant che la faseva el sò mesté.

E la gh' aveva... al còll el mè foulard de séda,
la camisètta tutta ricamàda,
la me sfottéva, brutta disgraziàda!
E la rideva, quand ghe parlavi mì...

Claudio Grossi.

Canzone scritta nel 1962.
Tratta da un articolo del Corriere della Sera.
All' eta' di 16 anni.


Il disegno al computer " El foulard de seda " è di Claudio Grossi.

Nessun commento:

Pivano

Pivano