FREGUJ DE L' ART

Se l'antenàa Tomàs, nel témp passàa,
l'avèss scrivùu canzon col Carlo Porta,
stée pùr sicùr che l'avrjen condannàa
per on acént, per ona rimma stòrta.

De crìtich, de purìsta de strapàzz,
l'è pién el mond, e inscì de moralìsta;
'sta gént, la fà de tùtt, pùr de slongàss
finna a l'altèzza del protagonìsta.

Fàls, smorfiosètt, lecchìn, ruffiàn, piangìna
copiòn, stonàa, oreggiàtt, slargadentéer
chi se dà l'ària de vèss la regìnna
e invéci l'è ona grànd... svojabiccér.

Quànd vègn la séra, vànn in ostarìa,
tùcc intappaa, per fàss vedè bén bén,
o per lumàgh i tètt a la Lucia
che, intànt, la ghe dà i lìter, per el pién...

Pò'er ciòccattée ! Pò'eri barconi in sècca !
Sòtt al Navili, d'acqua n'è passàda !
Adèss rùsen i bàll...mìnga la stècca !
Dìmm : chi se pò vantàss de 'sta lassàda?

In quànt al fàtto, poeù, de scrìv poesìa,
per vun, che l'ha faa i scoeùr come on asnon,
i rìmm, sortìssen foeùra per ... magìa?
O per... miràcol de la Concezion?

Quèj che spù'enn senténz per tùtt i pàrt:
ràzza de càn bastàrd nèttabaslòtt
che se conténden i fregùj de l' Art
cont on rimàri vècc come i casòtt !

Sicùr! Me dò di àrii mèj de lor
perchè mì gh'hoo la Stòria, in di mè vènn !
Son bon de scrìv in Pròsa a tutt i or
stràsciàj in Poesìa, lassàgh el sègn!

Milàn! Milàn, città di meravìli !
Da Cors Venéssia fìnna in via Barrili,
dal tò Carobbi finna al tò Castèll,
spiegom: còssa gh'è, al mond, de pussée bèll?

Vorèmegh bén, a quèsta Grànd Cittàa !
Dal Dòmm a la Cà Grànda, al Cors Monfòrt,
la Sùpercapitàl del lavorà,
dai sò Navìli, al gìr de tùtt i Pòrt.

L' Inter, el Milan, dò squàder mondiàj
San Sir, la Scala, Brera, coi pittor,
San Babila e, desmèntegala mai,
la Montagnètta, cont i nòst dolor.

La Gésa de San Marc, Mont de Pietà,
in Piazza Cinq Giornàd : la Libertàa,
Antichitàa, ai Colonn de San Lorénz.
La Piazza Vedra la strèppa i Coscienz.

Piazza Fontana... a tòcch a tòcch la gronda
de sangh e d'acqua: Banca Nazionàl,
quand che el Pinelli l'è andàa giò de sponda...
quand in Questura el s'era ròtt i ball..

E adèss, vegnì chì, a dimm: chi l'è el Poètta?
Sii bon de parlà bén del vòst' Paés?
Se permettìi, mi ve la cànti sc'ètta:
Son Meneghìn... e parli: el Milanès !

Claudio Grossi.
Gli accenti, anche se non dovuti, sono posti per una corretta pronuncia del milanese.
Licenza poetica dell'Autore.